Jak sprawdzić gęstość kości?

Gęstość kości jest jednym z najważniejszych wskaźników dotyczących zdrowia układu kostnego. Odpowiednio wysoka oznacza, że kości są mocne i odporne na złamania, gdy jest na odwrót, istnieje natomiast duże ryzyko wystąpienia osteoporozy, a w następstwie złamań. Dlatego tak istotne jest systematyczne badanie gęstości kości, zwłaszcza u osób starszych.

Jednym z najskuteczniejszych sposobów na sprawdzenie tego wskaźnika jest densytometria. To badanie obrazowe, które pozwala na dokładne określenie gęstości kości w konkretnych miejscach ciała. Densytometria jest szybka, bezbolesna i nieinwazyjna, co oznacza, że nie ma potrzeby wykonywania żadnych nakłuć ani innych zabiegów. Naprawdę więc warto poświęcić trochę czasu na wykonanie tego badania.

Jak przebiega densytometria?

Podczas diagnostyki pacjent umieszczany jest na specjalnym stole, a urządzenie emituje promienie rentgenowskie, które przechodzą przez kości. Na podstawie ilości promieniowania, które zostało pochłonięte przez kości, można określić ich gęstość. Wynik densytometrii jest prezentowany w postaci tzw. T-score, który porównuje gęstość kości pacjenta z gęstością mineralną osoby młodej o podobnej budowie fizycznej.

Kto powinien wykonać badanie gęstości kości?

Densytometria jest szczególnie zalecana dla osób powyżej 50 roku. Powinni ją wykonać również dorośli, u których istnieje zwiększone ryzyko osteoporozy. Do grupy tej należą pacjenci z niską masą ciała, kobiety w okresie menopauzy oraz osoby z zaburzeniami hormonalnymi. Badanie powinno być również wykonane u osób, które cierpią na choroby układu kostnego, takie jak np. choroba Pageta.

Jak postępować w przypadku wykrycia niskiej gęstości kości?

W przypadku, gdy wynik densytometrii wskazuje na niską gęstość kości, konieczne jest podjęcie odpowiednich działań. Jak wyjaśnia specjalista z przychodni Dobra Diagnostyka:

Najważniejsze z nich to zmiana diety i stylu życia. Osoby z niską gęstością kości powinny spożywać produkty bogate w wapń, a także regularnie uprawiać aktywność fizyczną, zwłaszcza taką, która angażuje kości. W niektórych przypadkach konieczne może być również stosowanie farmakoterapii, która pozwala na zwiększenie gęstości kości i zmniejszenie ryzyka złamań.

Warto jednak pamiętać, że każdy przypadek jest inny i leczenie powinno być dostosowane do indywidualnych potrzeb pacjenta.