W jakich przypadkach sprawdza się leczenie tlenem?

Tlenoterapia hiperbaryczna, określana jako leczenie tlenem to skuteczny sposób na wspomaganie leczenia wielu różnorodnych problemów ze zdrowiem. Sprawdź, w jakich przypadkach zalecane jest stosowanie tlenoterapii hiperbarycznej, na czym ona polega, a także jakie są jej najważniejsze korzyści.

Czym jest tlenoterapia hiperbaryczna?

Tlenoterapia hiperbaryczna (HBOT z ang. Hyperbaric Oxygen Therapy) to terapia polegająca na wzmożonym dostarczaniu tlenu do organizmu poprzez wdychanie mieszaniny zawierającej niemal jego 100%. Przeprowadzana jest ona w specjalnie zaprojektowanej komorze hiperbarycznej, która zapewnia warunki odpowiednio podwyższonego ciśnienia, powyżej 2 ATA. Dzięki temu zwiększona zostaje wielokrotność tlenu, który rozpuszcza się w surowicy krwi, docierając tym samym o wiele skuteczniej do tkanek organizmu. Leczenie tlenem jest terapią bezinwazyjną i bezbolesną.

Jakie jest działanie komory hiperbarycznej?

Działanie komory hiperbarycznej, z której w Poznaniu skorzystać można między innymi w klinice Baromedical przynosi wiele korzyści dla organizmu. Przede wszystkim wyróżnić wśród nich można zwiększenie dopływu tlenu do uszkodzonych obszarów organizmu, a także wzrost poziomu białka BDNF. Dodatkowo zaliczyć można do nich również:

• zmniejszenie się obrzęku tkanek, które są uszkodzone, 

• zmniejszenie stanów zapalnych występujących w organizmie, 

• hamowanie namnażania się bakterii w organizmie, 

• zwiększenie skuteczności antybiotykoterapii, 

• powstawanie nowych naczyń krwionośnych,

• zwiększenie produkcji kolagenu i regeneracji nabłonka,

• zwiększenie produkcji komórek macierzystych. 

W jakich przypadkach stosowana jest tlenoterapia hiperbaryczna?

Liczne korzyści jakie zapewnia tlenoterapia hiperbaryczna sprawia, że leczenie tlenem znajduje szerokie zastosowanie. Wykorzystywane jest ono między innymi w przypadkach:

• niwelowania powikłań po COVID-19 tzw. zespołu pocovidowego,

• występowania chorób układu krążenia, takich jak zawały serca lub choroby wieńcowe, 

• niwelowania skutków wystąpienia urazów mózgu oraz udarów niedokrwiennych, 

• zaburzeń neurorozwojowych, takich jak FAS, zespół Aspergera, zespół Downa,

• wspomagania leczenia boreliozy, 

• wspomagania leczenia chorób skórnych, 

• wspomagania leczenia chorób układu kostno-stawowego, 

• wspomagania leczenia oparzeń i trudnych ran.